Jest pojęciem oznaczającym realizację konstrukcji budowlanych, przestrzennych, a także ich projektowaniem, planowaniem. Utworzono wiele dziedzin nauki i sztuki zajmujących się taką działalnością. Architekci w swoich zamierzeniach biorą pod uwagę właściwości materiałów konstrukcyjnych, ich zachowanie się pod wpływem różnych oddziaływań fizycznych i mechanicznych. Dbają także o dobre komponowanie z otoczeniem, z naturą. Rozwój cywilizacyjny człowieka charakteryzował się wznoszeniem różnych budowli, konstrukcji o określonym przeznaczeniu. W czasach starożytnych powstały budowle, które do dzisiaj stanowią zagadkę dla budowniczych.

  Często zastanawiamy się, jak na ówczesnym etapie rozwoju możliwa była realizacja takich prac. Przykładem są tutaj piramidy egipskie, rzymskie Koloseum, grecki Partenon i wiele innych. Architekci podziwiają ówczesnych mistrzów sztuki kamieniarskiej, ich umiejętności. W historii architektury wyróżniono wiele stylów odzwierciedlających główne trendy poszczególnych epok. Każda z nich wniosła do rozwoju budownictwa pewne określone cechy, niektóre z nich są związane także z rejonami świata. Architektura islamu zawiera pewne elementy powtarzające się w tej kulturze. W budowlach widoczne są typowe kopuły, łuki, a także motywy dekoracyjne. Neomodernizm jest współczesnym kierunkiem wywodzącym się z modernizmu. Często konstrukcje przybierają kształt brył geometrycznych, widoczne są liczne oszklenia, które nadają budowlom specyficzny charakter.